AHHH TEVAZÜ..SEN NE BÜYÜKSÜN...

Mütevazilik, insanı güçlendiriyor. Ulular, ısrarla yüceliğin ve yüsekliğin alçakgönüllülükte olduğunu söyleyegelmişler. Kendi gerçek değerlerini, tevazüde bulmuşlar ve kendi kıymetlerini mütevazi oldukça daha iyi anlamışlardır. Fuzuli ne güzel demiş:

"Serverlik ister isen üftadelik şiar et, 

Ki düşmeden ayağa çıkmadı başa bade.."

Kendini öne sürmeden, muhatabına değer vermek, onu onurlandırmak ve yüceltmek, kişiyi güçlü kılıyor, onun önünü açıyor. Tevazü ile yüründüğünde bütün yolların birer birer açıldığı onlarca tecrübeyle sabittir. 

Sen kendini, sahip olduğun yücelikler ve değerlere rağmen geri çeksen bile, sonra biri çıkıp seni fazlasıyla onurlandırıyor, yollarına sular serpiyor. Hz. Ali'nin sözüdür: İnsanın tevazü sahibi olması, kendisine ikram getirir.

Kimi der: Bu işler ben olsam da olur, olmasam da olur. Hatta ben olmasam daha iyi olur.
Kimi der: Biz olmazsak, hiç bir cemaat var olamaz. Varlığınız bizim varlığımıza bağlı.
Ben de ahhh tevazü ahh diyorum!

Alçakgönüllülülüğün zıddı olan benbenlik, enaniyet gibi ruhu yaralayıcı çiğlikler senin ancak daha ahmak görünmene neden olur. Hele bir de olmadık yerde, hiç olmadık biçimde alçakgönüllü davrananlar vardır ya...kibirli mutabasbısların ta kendileridir işte onlar... ki şimdi burası yeri değil böylesi bir tıyneti - tıynetsizliği uzun uzun zemmetmenin...

Tevazu, empatidir, hayata muhatabının noktayı nazarından da bakabilmektir, bakabilme genişliğidir. Sadece kendin için değil, başkaları için de elinden gelenin en iyisini, en doğrusunu ve en güzelini ortaya koymaya icbar eden kişiyi.

Hem...sadece kendi faydana, menfeatine odaklanarak mutlak başarıyı elde edebilmen de ne kadar mümkün! Seninle beraber herkes kazansın. Civarında kaybeden olmasın.

Hayatta her şey bir imtihan...her şey bir ibadet. Bu meyanda...Hz.Ali'den bir alıntı yapınca, Hz. Aişeden de bir söz ile bu bahsi hitama erdirelim:

İbadetlerin en faziletlisi tevazudür.