Bir güzel kavrama dokunmak istedim bugün: Tevil-i ehadis.
Olayları doğu okuma, değerlendirme, yorumlama ve tahlil etme anlamlarına geliyor. Eşya ve hadiselerin iç yüzüne nüfuz etmek, künhüne vakıf olmak.
Soğukkanlılık, önyargısız ve iddiasız olmak, indi zanlarımızın, kendi sanallıklarımızın mahkumu olmamak ve vicdan gerektiriyor.
Gidişatın hangi istikamete doğru seyrettiğini görebilmek için firaset, kiyaset, dirayet ve cesaret gerek. Daha da isterseniz, temkin, teyakkuz ve müvazene... gibi başka kelimeler de eklenebilir.
Amma illa ki bağnazlıktan, hissi mülahazalardan azade kalarak, inhisarcı düşünme bencilliğinden ve kendini beğenme körlüğünden uzak tutmak kendini, hakpereset bir tutum sergiyelerek, tarafgirlik tuzağına düşmeden, tribunlerin gazına gelmeden, kimsenin gemisine binmeden, albenisi yüksek sözlerin baştan çıkarıcılığına kapılmadan, içinde bulunduğu toplumsal psikolojinin esir ve zebunu olmamak...eşya ve hadiseyi akıl mantık ve makuliyet endazesinde tartmak...Koro halinde terennüm edilip duran nağmelerin cazibesiyle serhoş olmamak...
Medyanın her an bin bir oyun ve hileyle zihinlerimize ektiği algı tohumlarına hakk-ı hayat tanımamak... Tevil ve tefsir-i ehadisin şartları. Olayları mümkün mertebe doğru okuyabilmenin...
Rabbim doğru yoldan ayırmasın.
No comments:
Post a Comment